رفتار تبعیض آمیز دولت-مجلس با مردم از کجا نشأت می گیرد؟

به گزارش “وقت خبر“بحث شیوع ویروس کرونا کاملا جدی است و لزوم پرداخت صحیح به آن از هر حیثی می تواند سلامت عمومی جامعه را افزایش دهد. آنچه که در این بین باعث تأسف خواهد بود گفتار و رفتار متناقض مدیرانی است که خود از متولیان اصلی مبارزه با این خطر هستند. صحنه ها و تصمیماتی که بعضاً تنها برای طیف خاصی از افراد و سازمانها گرفته می شود که باعث جریحه دار شدن افکار عمومی خواهد شد.

سخنان حسن روحانی در مورد عادی شدن اوضاع از شروع هفته در شرایطی بیان می شود که به گفته ی سعید نمکی وزیر بهداشت هفته ی جاری بسیار بحرانی است و پیک بدی را خواهیم داشت. . این تناقض بین حرفهای آقای رئیس جمهور و وزیر بهداشت در اوضاع و احوالی که مردم نیاز به شفافیت در این مورد دارند تبعاتی برای جامعه خواهد داشت که می تواند سلامت افراد را تهدید کند. به نظر می رسد بهتر بود که رئیس جمهور پیش از اعلام نظر خود با وزارت بهداشت که متولی اصلی اطلاع رسانی در این مورد است کمی مشورت می کرد تا با دادن آدرس اشتباه مردم دچار مشکل نشوند.

در کنار این موضوع اتفاقات دیگری رخ داد که باید از آن با تأسف یاد کرد. اتفاقاتی که باعث به وجود آمدن صحنه هایی شد تا مردم تبعیض را به راحتی حس کنند و ادامه ی آن می تواند در شزایطی که جامعه نیازمند آرامش است نتایج بدی را رقم بزند.

بعد از اینکه کیف بهداشتی بین نمایندگان مجلس توزیع شد ابهاماتی در سطح جامعه به وجود آمد و سؤالاتی را مطرح کرد نظیر اینکه چرا این مسئله تنها در مورد نمایندگان مجلس انجام شده و چرا در کشور ثروتمندی مانند ایران نباید شاهد توزیع چنین پکیج هایی در بین همه باشیم؟

آزمایشات مربوط به کرونا سریعا از نمایندگان مجلس و برخی افراد مسئول دیگر گرفته و خیلی زود نتیجه آن اعلام شد این در حالیست که در مناطق بسیاری از کشور هنوز این امکان فراهم نشده و و اگر هم تستی از افراد گرفته می شود پاسخ آن با تأخیر به دستشان می رسد آیا این رفتار برای مردمی که چنین اخباری را دنبال می کنند شائبه به وجود نمی آورد که چرا این روند باید برای برخی به سهولت انجام گیرد و برای سایرین با چالش روبرو باشد؟

تعطیلی مجلس به واسطه ی خطر شیوع ویروس کرونا باز هم مسئله ی دیگری را مطرح می کند که باید مدیران کشوری به آن پاسخ دهند که چه فرقی بین خطر ابتلا بین نمایندگان و سایر افراد جامعه وجود دارد که سازمانها و ادارات دیگر مشغول به کار هستند و هر روز با افراد زیادی سر و کار دارند اما مجلس شورای اسلامی تعطیل شده؟ اگر خطری هست برای همه وجود دارد. چرا برای برخی نهادها و سازمانها امتیازاتی قائل می شویم که می تواند در ذهن مردم ابهامات زیادی را به وجود بیاورد؟ این دوگانه دولت و مجلس با مردم از کجا نشأت می گیرد و با کدام یک از معیارهای اخلاقی در جامعه ی اسلامی سازگاری دارد؟