دولت مردم را بدهکار می کند

به گزارش “وقت خبر“اعطای تسهیلات به بخش کم درآمد و فاقد درآمد جامعه موضوعی است که در روزهای اخیر به کرات شنیده شده اما وقتی از این موضوع رمزگشایی می شود نسبت به آن تردیدهای جدی به وجود می آید. موضوع از اعطای تسهیلات در بخش صنعت به ارزش ۷۵ هزار میلیارد تومان جهت کمک به اخراج نشدن کارگران به واسطه ی شیوع ویروس کرونا شروع شد. مسئله ای که می توانست با درایت بیشتری در اختیار این بخش قرار گیرد. برای اینکار می شد با راه انداختن سامانه ای نسبت به آمار دقیق کارگران بخش خصوصی اقدام کرد و در نهایت با برآورد هزینه ، حقوق آنها را طی بازه ی زمانی مشخص پرداخت کرد. باید پذیرفت که صاحبان کسب و کار در شرایط فعلی درگیر هزینه های مضاعفی هستند که بازپرداخت این تسهیلات نیز مزید برعلت خواهد شد و به هزینه های سربار اضافه می شود که در این صورت دولت با اتخاذ این تصمیم لطفی به مشاغل نکرده بلکه آنها را بدهکار کرده هرچند که می شد در پرداخت همین تسهیلات نیز شرایطی را به وجود آورد که بازپرداخت آن بعد از یک بازه ی زمانی شروع شود.

در طرف دیگر ماجرا نیز قرار شد که به بخش کم درآمد و فاقد درآمد جامعه کارت اعتباری یک تا دو میلیونی اعطا شود و بازپرداخت آن از همان طریق صورت گیرد سؤالی که باید پرسید اینست که بخش فاقد درآمد جامعه چطور توانایی پرداخت اقساط ولو اندک را دارد مگر اینکه از حساب یارانه ی آنها برداشت شود که طبیعتاً بخشی از درآمد بسیار ناچیز آنها نیز سوخت و هزینه خواهد شد.

واقعیا اینست که دولت تدبیر در انجام قرنطینه با بی تدبیری روبروست. اظهار نظر رئیس دستگاه قضا و رئیس دولت درباره اولویت کسب و کار و جان مردم به خوبی مؤید این ماجراست. دولت در شرایطی پایان قرنطینه را به فاصله ی هوشمند تعبیر می کند که هنوز هیچ کارشناسی به طور قطع درباره تاریخ پایان کرونا در کشور اظهار نظری نکرده و دولت به واسطه اینکه نمی تواند منابع مالی لازم را در این مورد فراهم کند اقدام به یک حرکت بسیار سؤال برانگیز کرده که اما اگرهای فراوانی را با خود به همراه دارد. به نظر می رسد دولت امسال که شرایط حاکم بر کشور اورژانسی است می توانست از محل افزایش بودجه خود که قابل تأمل است و نیز قطع و یا کاهش بودجه برخی از سازمانها کم بازده و بی بازده نسبت به تأمین هزینه های مردم و اقشار فاقد درآمد و بخش صنعت اقدام کند نه اینکه با اعطای تسهیلات آنها را بدهکار کند. آیا بدهکار کردن این افراد به معنی پس نگرفتن تسهیلات است؟