دستاوردهای همایش ایران ۱۴ در مسیر تدوین سیاست‌های کلی تأمین اجتماعی و برنامه هفتم توسعه

به گزارش وقت خبر , در همین راستا روابط عمومی موسسه عالی پژوهش تأمین اجتماعی، گفتگویی را با دکتر علی حیدری رئیس شورای سیاست‌گذاری این همایش انجام داده که خلاصه آن در زیر آمده است:

«در بیان ضرورت برگزاری این همایش باید گفت که برخی مقوله‌های حوزه رفاه وتامین اجتماعی مانند بیمه‌های اجتماعی از سال ۱۳۰۰ در کشور مطرح‌شده که بیشتر در مورد کارمندان و مستخدمان دولت بوده است و پس‌ازآن در سال ۱۳۰۹ و ۱۳۱۱ مبحث کارگران راه‌آهن و موضوعات این‌چنینی به آن اضافه شد؛ درواقع به عبارتی طی یک‌صد سال اخیر، مقوله بیمه‌های اجتماعی و نظام تأمین اجتماعی دارای فراز و نشیب فراوانی بوده و نقاط منفی و مثبت بسیاری داشته است که اگر بتوانیم این یک‌صد سال را به همراه پیشینه نظام تأمین اجتماعی و بیمه‌ها به‌صورت علمی، مستندسازی، کالبدشکافی و آسیب‌شناسی کنیم، می‌توانیم نقاط ضعف، قوت و مشکلات این‌یک سده را بررسی و ریشه‌یابی کنیم.چراکه انجام آن، می‌تواند دستاوردهای علمی مهمی را در اختیار کنشگران و سیاست‌گذاران قرار دهد.

از سوی دیگر پدیده «کرونا» بسیاری از نظام‌های رفاهی و تأمین اجتماعی دنیا را دچار مشکل کرده و طبیعتاً نظام بیمه‌ای کشور ما نیز از این پاندمی تأثیر گرفته به‌طوری‌که مقوله کرونا باعث شده بسیاری از روال‌هایی که درگذشته در نظام‌های رفاهی وجود داشت اکنون پاسخگوی مشکلات نباشند؛به همین دلیل ما باید برای ورود به قرن بعدی که دوره پسا کرونا است، یک طرحِ نو دراندازیم.اگر بتوانیم از گذشته درس بگیریم می‌توانیم بسیار بهتر، فرایند تغییر پارادایم نظام رفاه و تأمین اجتماعی پساکرونا را بررسی و تحلیل کنیم.

دلیل دیگری که اهمیت برگزاری این همایش را نشان می‌دهد، این است که ما نظام آموزشی استاد- دانشجویی و انتقال بین نسلی مطالب و تجارب را در کشور ازدست‌داده‌ایم. نسل‌های فعلی در حوزه نظری و عملی چه از منظر صاحب‌نظران و چه از منظر کارکنان در این صندوق‌ها و سازمان‌ها، از تجارب و اندوخته‌های نسل گذشته بی‌بهره مانده‌اند و این همایش فرصت مناسبی است تا بتوان این تجارب و اندوخته‌ها را به روش علمی، مدون کرده و در اختیار نسل فعلی و آینده قرارداد.

همچنین در حوزه تکنولوژی و فنّاوری پیشرفت‌های زیادی شده که این امکان را می‌دهد تا تجارب را در حد وسیع و به‌صورت کارشناسی حفظ کنیم و در اختیار صاحب‌نظران قرار دهیم، بنابراین اکنون با توجه به ظرفیت‌های ابزاری و قابلیت‌هایی که در موسسه عالی پژوهش وجود دارد، این امکان فراهم است تا تجارب علمی در همایش را به‌صورت مدون درآورده و آن را در اختیار نسل فعلی و نسل‌های بعدی قرار دهیم.

از طرفی در برگزاری این همایش؛ به نظر می‌رسد وزارت رفاه و نهادهای بیمه‌ای و حمایتی ذیل این وزارتخانه مانند صندوق بیمه اجتماعی، بازنشستگی و سازمان‌هایی مانند بهزیستی و معاونت رفاه اجتماعی می‌توانند مؤثر باشند؛همچنین دبیرخانه هیئت‌امنای صندوق‌ها که در مجموعه وزارت رفاه قرار دارند و همچنین سایر سازمان‌های مرتبط در وزارتخانه‌ها مانند سازمان امور اجتماعی کشور در وزارت کشور، کمیته امداد و سایر نهادهای مرتبط می‌توانند به برگزاری هرچه بهتر این همایش کمک کنند؛همچنین در حوزه بیمه‌های اجتماعی حدود ۲۲ صندوق و سازمان بیمه‌گر اجتماعی داریم مانند صندوق بیمه‌های نیروهای مسلح و کشوری و صندوق‌های خاص که می‌توانند در این مجاهدت علمی مشارکت کنند تا همایشی پربارتر و غنی‌تر داشته باشیم.

در مورد اینکه چگونه دستاوردهای این همایش می‌تواند موجب اجرایی شدن برنامه‌های سیاستی در کشور شود،باید گفت که موسسه عالی پژوهش در دوره جدید خود و دریکی دو سال اخیر با همکاری خوبی که با سایر نهادها مانند مرکز استراتژیک ریاست جمهوری و مراکز پژوهشی داشته و فعالیت‌هایی که در حوزه رسانه‌ای‌تر شدن تحقیقات انجام داده -به نسبت سنوات گذشته- کمک کرده است تا نتایج پژوهش‌ها بیشتر عمومی و منتشر شوند و چون در آستانه تدوین و ابلاغ سیاست‌های کلی تأمین اجتماعی و تدوین برنامه هفتم توسعه و آغاز دولت جدید هستیم، اگر بتوانیم به جمع‌بندی مناسبی برسیم، می‌توانیم این دستاوردها را در مراحل تدوین سیاست‌های کلی و برنامه توسعه، محور قرار دهیم.

اگر این نتایج پژوهشی ماحصل از همایش، بتواند در اختیار نظام تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی قرار گیرد می‌تواند بسیار مؤثر واقع شود کما اینکه سازمان تأمین اجتماعی و موسسه عالی پژوهش توانسته در تدوین احکام برنامه ششم توسعه نقش مؤثری داشته باشد.