از زمان ورود روابط عمومی به ادبیات دیوانسالاری اداری ایران تا به امروز، این حوزه همواره تعریف و کارکردی سهل و ممتنع داشته است: سهل از دیدگاه عموم مردم که نسبت به آن شناخت کافی و دقیقِ علمی ندارند و کارکرد آن را برای انجام فعالیتهای اجرایی سادهای چون چاپ و پاسخگوییهای رایج تصور میکنند؛ و ممتنع از دیدگاه صاحبان فن و اندیشه که میدانند از همان روزهای اولیۀ شکلگیری این واژه و متداول شدن آن تا به امروز، روابط عمومی همواره حوزهای پیچیده و تأثیرگذار بوده است و کارکرد آن برای سازمانها و ارگانها حیاتیتر از آن چیزی است که در ذهن عموم وجود دارد.